Üç farklı coğrafyadan gelen üç düşünür, üç bilim insanı. Üçünün de farklı sözcüklerle yazdıkları ama ortak konuya değindikleri bir yazı. Böylesine bir kesişimi not etmemek buraya haksızlık olurdu.
Gündüz Vassaf'ın 6 Ocak 2008, Pazar günkü yazısından bir bölümle başlayalım "
21. yüzyılda çıldıranlar, çıldırmayanlar":
"Mesleğimden vazgeçmemde Hacettepe Üniversitesi Hastanesi psikiyatri polikliniğinin bekleme odasının duvarında asılı yazınının mutlaka etkisi olmuştur.
'Dünyayı değiştirmeye çalışacağına kendini değiştirmeye bak.'
Nerdeyse tüm dünyada gençliğin ayaklandığı yıllardı. Düzene karşı gelen '68 kuşağının, sınırsız, savaşsız dünya özlemini belki en iyi John Lennon'un 'Imagine' adlı şarkısı özetliyordu. Sonuçta '68 kuşağı yaşlandı, düzenle bütünleşti. 'Olgunlaştı,' 'gerçekçi' oldu. 21. yüzyılın yeni kuşakları insanı çıldırtan bir dünyaya doğuyorlar. Teröre karşı verildiği söylenen savaş çıldıranları daha da çıldırtıyor. Türümüzün tarihinde zengin yoksul uçurumu bu kadar aşılmaz olmamış, zenginler servetlerini bu kadar fütursuzca sergilememiş, servet, şöhret uğruna değer yargılarımız bu denli altüst edilmemiş, ahlak bu denli umursanmamıştı.
Bence bu olayın temeli yanlış. İstenilen bilgisayarlarda bir kriter olmalı. Mesela sadece PIII bilgisayarlar kabul edilmeli. PIII bilgisayar göndermeyecek kişilerin de gönderileri kabul edilmemeli. Sonuçta Pentium MMX dediğin bilgisayarı en fazla 50 YTL'ye alabilirsin. Bilemedin monitoruyle birlikte 100 TL etsin.
Adamlar bu şekilde bilgisayar gönderiyorlar MMX ve PII yolluyorlar, PIII'e PIV'e kıyamıyorlar diye, çöpe atılabilecek kadar eski teknolojileri kabul etmemek gerekli bence. Adam zaten çöpe atacak o bilgisayarı, çöpe atacağına size yolluyor.
Hem düşünsenize, MMX ile ne yapılabilir? Öyle bir makineyi kullandım ben. Zamanında iyi bir makineydi fakat şu anda hiçbir modern program o bilgisayarda çalışmaz. Böyle bir bilgisayarı vereceğiniz kişi ile elinizdeki diğer P4 makineyi vereceğiniz kişi arasında bir uçurum olduğunu mu düşünüyorsunuz da, aralarında uçurum olan iki makineyi, iki farklı kişiye verme planları yapıyorsunuz?
P4'ü alan insan P4 gerektiren programlama dilleri ile mi çalışacak mesela? Peki o kişinin P4 gerektiren programlama dillerine ihtiyacı olduğunu nereden anlayacaksınız? Mesela o kişi gelip ben .Net kullanacağım dediğinde ona P4 diğeri gelip de ben Linux Shell'de GCC kullanacağım dediğinde ona MMX'mi vereceksiniz?
Ya da konu programlama olmasın. Bir çocuk gelip ben sadece Internet kullanacağım, Chat yapacağım, Ders Notları indireceğim, printer'dan çıktı alacağım dediğinde ona MMX'i diğeri de gelip bana P4 lazım şunu şunu yapacağım QT ortamında yazılım geliştireceğim dediğinizde ona da PIV'ü mü vereceksiniz?
Ya da kimin ne yapacağına siz mi karar vereceksiniz? Ya da buna Beyoğlu belediyesi mi karar verecek?
Bence siz aldığınız bilgisayarlara kriter koyun. PIII 533'den P3 866'ya kadar bilgisayar kabul edin. Böylece Hem işe yarar makineleri az ama öz şekilde almış olur, hem de dağıtırken adaletli olursunuz.