Türkiye'de yaşamıyorsanız bu haberi geçiniz !

sundance
2 Aralık 2004 , 1 dakika okuma süresi

Sorgun Ormanı katlediliyor.
Antalya Side yakınında bulunan Sorgun Ormanı'nda bir golf sahası yapmak için 200.000 (yanlış okumadınız tam İKİYÜZ BİN) ağaç kesilecek.Bu ormanın katli ile birlikte pekçok hayvan ve bitki türü de bölgede yokolacak. Yapacaginiz sadece http://www.sorgun.org/ sitesine ulasip oradaki protesto bölümüne girmeniz.
İnsanlara bundan bahsetmeniz bile bir farklılık yaratabilir.

memleketmanzaraları

Görüşler

bahadirkandemir
20 yıl önce

Orman arazilerinin işgaline göz yuman, sonra da işgalcileri cezalandırmak yerine, buralar orman arazisi değil, satılabilir diyen bakanlığımızın, birinci görevini yine yerine getirmediği açıkça görülüyor.

ttk
20 yıl önce

Gittim protesto için imza bıraktım.
Bazen merak ediyorum, bu memleketin mahvedilmesine müsaade edenler ileride başka bir memlekette mi yaşamayı düşünüyorlar diye.
Kendisinden hiç bir şekilde ve hiç bir zaman hesap sorulmayacağından emin olanlar gibi hareket ederek nereye varmaya çalışıyorlar anlayamıyorum bir türlü.

simor
20 yıl önce

Ben hep derimki biz suçluyuz.
Hepimiz, kendimize göre hakkımızı aramak için gerekli yolları öğrenmemek, öğretmemek vedahi bunu denememekle suçluyuz. Kanunları yürütmek yargının ise bunu hatırlatmak ve kamuoyunun gözüne sokmak bizim işimiz. Şimdi diyeceksinizki protesto etmekten başka yapabileceğimiz varmı. Evet var...
40.000 kişi oraya gidip piknik yapmak. 40.000 kişi orda yapılacak otelle ilgili antipropaganda yapmak (otel yapıldıktan sonra bir çözüm). 40.000 kişi bana dokunmayan yılan bin yaşasın veya benim altım kuru keyfim yerinde banane dememek. Kendi çevremizdeki, apartmanımızdaki, mahallemizdeki belkide ailemizdeki yanlışlıkları düzeltmeye çalışarak bu bilinci kazanacağız... Yolun başıda budur doğru olanıda... Kaçakçıyı, uğursuzu, hırsızı sadece lanetleyerek, anlamsız beddualar ederek bir yere varamayız. Her birey mücadelesini tek başına kalsa bile sürdürmelidir. Ama biz mecidiyeköyde koskoca devlet arazisi peşkeş çekilirken bile seyirci kaldık. Mecidiyeköye akciğer olacak bir parkı bile çok gördük. Şİmdi estetik ve görsel görgüden yoksun, ne faydası olduğu belirsiz bir cam yığınına bakıyoruz. İmza toplamak veya protesto grupları oluşturmak gelişmiş ve halk olmayı başarabilniş toplumların çözümleridir . Bizde hiç bir faydası olmaz. Bizde, çoğunluğun zorlayıcı yaptırımları gereklidir. Suçluların gözünün korkması için değil kendi toplum bilncimizin oluşması için gereklidir. Aynı toplumda karşı komşumuz o otele musluk satan bir adamdır belki. Belkide o ağaçları kesecek olan makine opretörüdür. Kimse bana çoluğuna çucuğuna bakacak ekmek parası kazanacak diye saçmalıklardan bahsetmesin. Yeri geldiğinde çocuğumun boğazına haram lokma girmez diye bağım bağım bağırırız. O makine operatörü (örnek veriyorum kimse alınmasın) gelecekte çocuğu ağaç bulamadığında ne yapacak. Başkalarının kursağına haram tabir ettikleri lokma girince kendisi temizemi çıkacak. Yalan dolan ve çifte standart bu başka bişey değil.

saygılar sevgiler..

bm
20 yıl önce

Valla 40.000 kisiyi bulabiliyorsak, adam basi 250 milyona oranin bir parseli satin alinabiliyor (10 kusur trilyon bolu 40 bin). Gidis donus yeme icme parasi ona yaklasir herhalde, mesai kaybi da goz onune alininca asar bile. Boyle bir yol da var hayal kuruyorsak.

simor
20 yıl önce

İyi fikir ama ..
Ağaçların kesilmesine karar verildiyse arazi çoktan birinin bilançosuna girmiştir.
Hayal bile kuruyorsam mantıklı kurayım bari :)

FZ
20 yıl önce

Aklıma Beşiktaş'ta, hani şu Barbaros Bulvarına girerken gördüğüm koca ağaç geliyor. Ağaca dokunulmamış, etrafı çevrilmiş, yol ikiye bölünmüş, arabalar etrafından dolaşıyor. Tek bir ağaca bu kadar özen gösterebiliyoruz demek ki. Öte yanda 200.000 ağacın katledilmesi!

Bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler mi?

Nihat Genç defalarca yazdı, yüreğim kan ağlıyor dedi, Karadeniz'in tüm güzelliğini iptal eden otoyol projesinden, kıyıların betona boğulmasından ve dünyanın en güzel yeşilinin yok olmasından bahsetti, başka da bahseden bir gazete görmedim. Adam yazdı, çizdi, bağırdı çağırdı, küfretti, insanlara çağrıda bulundu. Ben hayatımda hiç Karadeniz'i ziyaret etmedim, düşünüyorum acaba o güzellikleri görme şansımı hepten mi kaybettim? Bunu hak ettim belki de, bunları hak ediyoruz belki de.

T-u-N-i-X
20 yıl önce

Katılıyorum. Ve birşeylerin sadece lafta kaldığını ben de düşünüyordum. Bazen birileri yere birşey atarsa vicdanım el vermeyip de onu alıp çöpe attığım oluyordu.. Ama yine de birşey yapamamaktan falan yakınıyordum..

Geçenlerde Tophane'de otururken yanımıza Greenpeace'den 2 kız geldi. Üye olmamız halinde 3 ayda yayınlananan bültenlerinden yollayacaklarını, mailing listlere ücretsiz üye olabileceğimizi ve rozet vb şeyler vereceklerini söyledi. Üye olmam karşılığında vermem gereken ücret en az 3$ gibi birşeyle olmak birlikte ben hiç değilse bana da koymayacak bir bağışta bulunmaya karar vererek üye oldum. Ben birşey yapamıyorsam hiç değilse Greenpeace yapsın diye....

abakana
20 yıl önce

İyi hoşta 256 dönüm alanda nasıl 200000 ağaç yetişmiş biri bunu açıklayabilir mi?

Challenger
20 yıl önce

Bu denli aptalca ve mantıksızca olaylar sadece benim ülkemde mi oluyor? Üstüne üstlük protesto formunu bile küfür için kullanan insanlar da benim ülkemde yaşıyor. Allah' ım yoksa bu bir kabus mu?

aragorntheelessar
20 yıl önce

yaşım 20 şimdi bu ülkenin geleceği biz gençlere bırakıldı ama maalesef bazı gözünü para hırsı bürümüş insanlar yüzünden biz gençlerin de yapabileceği bişey kalmıyor hangi akla hizmet oksijen kaynağımız olan ormanları kesip golf sahası yaparkı.yazıklar olsun...

SHiBuMi
20 yıl önce

Bu konuya yalnızca gözünü para bürümüş insanların kötülük eylemi olarak bakmak yanlış aslında. Bu taa Türk halkının kültürünün derinliklerine inen bir konu. Bu ülkede insanların harekete geçirilebilmesi için mutlaka bir şov yapılmalı ve insanlar da bu şova dahil edilmeli. İşin özü, insanların Gelin Kaynana'ya SMS gönderirken gösterdikleri hassasiyeti Side'nin ormanlarına göstermemelerinin sebebi bu. Side ormanının onların hayatında bir şov değeri yok. Zaten gelen önerilerden biri de 40bin kişi toplanalım piknik-şov karışımı bir iş yapalım idi bu kültürel geçmişin sonucu olarak :) Sonra gelen cevap daha da zekice, diyor ki 40bin kişinin piknik parasıyla o arsayı alırız :)

Geçmişte lambalar açıldı kapandı, tencere tava çalındı, ne değişti dönüp bir bakın. Sonuç odaklı olmayan bir sürü eylem, öldürmeyen zehir güçlendirir hesabı, karşı koymak istediğiniz odağı daha da güçlendirdi, çünkü siz duyarsızlaştınız.

Bir eylem olacaksa, gerçekten bir şey yapmak istiyorsanız, yapın kampanyayı, toplayın parayı, alın arsayı ve sonsuza kadar kimsenin dokunmasına izin vermeyin. Karşı koymak isteniliyorsa, yeni stratejiler üretmeli. Tencere tava çalmaktan iyidir.

Sevgiler

Görüş belirtmek için giriş yapın...

İlgili Yazılar

Vapurlarımızı Vermiyoruz!

FZ
29 Haziran 2005, 1 dakika okuma süresi

İstanbul, sürekli inşaat halinde olan, sürekli bir yerleri yıkılıp yeniden yapılan şehir. Forever Under Construction. Bir türlü tarihine, geleneksel değerlerine sahip çıkamayan, hazine değerindeki kalıntılarını süsleyip, koruyup dünyaya tanıtmak dururken onların üzerine beton döküp otopark kuran, butik açan açgözlü insanların şehri...

Şimdi de sıra vapurlara gelmiş görünüyor. İstanbul dediğimizde akla gelen silüetin, manzaranın temel öğelerinden, güzelliklerinden biri iptal edilmeye çalışılıyor. Tabii bunu kabullenemeyen İstanbullular da buna direniyor ve Vapurumu Vermiyorum diyor. Siteyi ziyaret edip söz konusu protestoya imzanızla ve mesajınızla katılmanız mümkün.

Anne Bana Bilgisayar Alsana

FZ
17 Kasım 2003, 1 dakika okuma süresi

Bir etrafınıza bakın, bir de bana. Belki gücünüz yetmeyecektir ama umarım beni anlayışla karşılarsınız. Nasıl desem tanıdığım bazı arkadaşlarda, daha doğrusu yüzde seksen beşinde var bilgisayar (...) Sizlere söz veriyorum eğer bir bilgisayarım olursa ailemi, şehrimi, tüm Türk milletini, tüm dünyayı yani tüm insanları daha iyi tanıyıp kaynaşacağım. (S.Ö /Gaziantep)

Keşke bir bilgisayarım olsaydı. Fen ve matematik çalışırdım. Anneme yeni yemek tarifleri bakardım. Babamın iş çalışma programını hazırlardım. Bilgisayar dersime çalışırdım. Oyunlar oynardım. Erol abimin bilgisayarı açmaması için şifre koyardım. FİFA 2002, Kantır (Counter Strike demek istiyor) oynardım. Harçlığımın yarısıyla CD kiralardım (...) Kral TV'yi hiç açmazdım. Bilgisayarımın ekranına Galatasaray bayrağı yapardım. Galatasaray marşını dinlerdim (E.U. / İzmir)

Türkiye´de Bilim Teknoloji ve İnsani Gelişme Düzeyi

FZ
24 Ocak 2004, 2 dakika okuma süresi

Gerçek bilimin değeri hatta göstergesi, kanımca, ondan türetilebilen buluş ve ürünlerdir. G.W.Leibniz

``Bu yazı Türkiyede bilim ve teknoloji politikalarının hazırlanması, uygulanması ve ARGE çalışmaları konusunda atılan adımların kısa bir özetini çıkarmak, bununla ilişkili olarak Türkiye adresli (çıkışlı değil) bilimsel yayın sayısındaki artışa ilişkin son günlerdeki tartışmaları Türk insanının gelişimi ile ilişkilendirerek irdelemek için hazırlanmıştır. Burada anahtar sözcük "insan gelişimi"dir.

... Üstelik toplam yayın sayısında sağlanan bu artışa karşın ortalama atıf sayısının düşmesi (yayın sayıları Türkiyenin altında olup ta atıf sayıları Türkiyenin üstünde hatta iki katı olan ülkelerin sayısı azımsanmayacak düzeyde) ve etki faktörünün hemen hemen sabit kalması (bkz., CBT 832), aşağıda da gösterileceği üzere, yapılan yayınların kaliteden ödün verilerek, endüstri ve üretimden kopuk, genelde ünvan ve parasal ödül alma amaçlarına yönelik olduğunun önemli bir göstergesi.

... Küçük örneklemelerle yapılan çalışmalar bu yayınların ne değerde olduğunu ortaya koymakta. Örneğin, (elektrik, elektronik, haberleşme, bilgisayar ve benzeri dalları içeren) bilişim teknolojileri ve uygulamaları alanlarında uluslararası saygın dergilerin başında ABDde basılan IEEE, İngilterede basılan IEE dergileri gelmekte. Bu dergilerde basılan Türkiye adresli toplam yayın sayısı son on yılda ortalama 50 civarında (bu 50 yayının da ortalama % 60ı sadece Türk yazarlarınca, % 40ı ise yurt dışı ortaklıklarla gerçeklenmekte). Gelişmiş ülkelerde istihdamın % 50'sinden fazlasını yaratan böyle bir alandaki yayınlarımızın toplamın sadece % 0.5 oluşturması çok düşündürücü ve yayınlarımızın ne kadar ülke gereksinimlerinden kopuk olduğunun iyi bir göstergesi.´´

Prof. Dr. Levent Sevgi ve Prof. Dr. Nejat İnce tarafından yazılmış olan bu önemli makalenin tam metnine buradan erişebilirsiniz.

Kaynak: Cumhuriyet Bilim Teknik, 24 Ocak 2004, Sayı: 879

Dijital Ayrımın Önüne Geçebilmek...

FZ
9 Ocak 2005, 1 dakika okuma süresi

Bilgisayarsız bir hayatı düşünmek zor ancak ABD gibi bir ülkede bile halen teknolojiye erişip onun nimetlerinden faydalanabilenlerle buna sahip olamayanlar arasında büyük bir boşluk var. Annie E. Casey Vakfı tarafından son zamanlarda yapılan bir araştırmaya göre düşük gelirli bölgelerdeki ailelerin %84'ünün çocukları bilgisayar sahibi değil. Bundan ötürü bilgiye erişim ve diğerleri ile kolayca iletişim sonucunda edinecekleri bilgisayar becerileri ve bunların getireceği fırsatlardan mahrum kalıyorlar.

Teknoloji hızla yaygınlaşsa da kütüphaneler ve okullardaki bilgisayarların sayısı bu açığı kapatmak için yeterli değil. Yapılan çalışmalara göre kendi evinde bilgisayara ve Internet'e erişebilen bir çocuğun kendine güveni artıyor, yeni beceriler kazanıyor ve öğrenme konusunda proaktif yaklaşım geliştirmesi, keşfetmeyi öğrenmesi mümkün olabiliyor.

Yukarıdaki sözler yabancı bir siteden çevrildi. ABD'deki durumun çok iyi olmadığına bir işaret. Böyle bir durumda, Türkiye gibi gelir dağılımı çok daha dengesiz bir ülkenin durumunun da bu bakımdan pek parlak olmadığı su götürmez. Biz ne yapabiliriz bilgisayarı ve Internet erişimi olmayan çocuklarımız, gençlerimiz için? Bu konuda çalışan organizasyonlar kimlerdir ve şimdiye dek ne tür çalışmalar yapılmıştır? Çocukların evlerinden Internet'e erişmeleri ve ufuklarının genişlemesi için, bu ülkenin en sağlam hazinesi olan genç beyin çokluğundan faydalanması için ne tür adımlar atılabilir somut olarak?

Vatandaşını Unutan Bilişim Sektörü

FZ
24 Kasım 2003, 1 dakika okuma süresi

Radikal´in bilişim yazarı Serdar Kuzuloğlu Türkiye´deki bilişim sektörüne ateş püskürmeye devam ediyor:

``Bu köşeden yaklaşık bir yıldır, Technology Channel ekranındaki Technosohbet programında da haftalardır soruyorum (aslında sorguluyoruz): Türkiye'deki bilişim sektörü temsilcileri topumuzu aldatıyor olabilir mi? Dünyanın en büyük işlemci üreticisi ülkenin en büyük yerel bilgisayar markalarından biriyle bir olup bilgisayarlaşma oranına katkıda bulunmak için bir kampanya yapıp 5 (yazıyla beş) bilgisayar verebliyorsa, TÜBİSAD adıyla bilinen Türkiye Bilişim Hizmetleri Derneği'nin yönetim kurulunun çoğunluğu yabancı (Onlar da Amerikan. Uluslararası diyemiyorum bile) bilişim şirketlerinden oluşuyorsa aklıma ister istemez bunlar geliyor. Sizin gelmiyor mu?´´...

``Bilişim odaklı sivil toplum kuruluşlarının yaptıklarını burada uzun uzun anlatmak isterdim, orada da tökezliyor elim kolum. Bilgisayar okur yazarlığını geliştirme adı altındaki girişimler ücretsiz Microsoft kursuna dönüyor. Kimileri öte yanda kuraldı, kanundu, düzenlemeydi kaptırmış gidiyor. Şu anda derdi bilişim olan sivil toplum kuruluşlarının bu ülkeye ait bütün hayalleri gerçekleşse biz sıradan vatandaşların eline ne geçecek biliyor musunuz? HİÇ!´´...