Bu sonucun en önemli özelliklerinden biri ispatın uzun ya da karışık olmaması (sadece 9 sayfa) ve sayılar teorisindeki bazı teoremlerin sonuçlarını dahiyene olarak kullanması.
FZ'nin notu: Bu algoritmayı saymazsak şimdiye kadar geliştirilen algoritmalar olasılıksal algoritmalardı yani size kısa sürede sayının asal olup olmadığını söylüyorlardı ama bunu %99.9 gibi kesinlikle söylüyorlardı, %100 değil. %100 söyleyebilen algoritmalar ise sayı büyüdükçe bu büyümeden çok daha yüksek bir oranda yavaşlıyorlardı (yani polinomsal sürede çalışmıyorlardı, daha uzun sürede çalışıyorlardı). Peki bütün bunların manası ne, şu: Günümüzde yaygın olarak kullanılan açık anahtar şifreleme sistemleri çok büyük asal sayılar isterler girdi olarak, artık bu girdinin asal olduğundan çok kısa sürede %100 emin olabileceğiz (bu işin teknolojik boyutu, matematiksel ve ileriye yönelik yorumları da yazanlar olursa sevinirim.
FZ'nin ikinci notu: "Japonlar yapmış abi" kategorisine bir cümle daha ekliyoruz ve "Hintliler yapmış abi" diyoruz.
Hintli Profesör Manindra Agarwal ve onunla çalışan iki doktora öğrencisi Nitin Saxena ve Neeraj Kayal girilen bir sayının asal sayı olup olmadığını polinomsal sürede determenistik olarak tespit edebilen bir algoritma geliştirdiler. Yüzlerce yıldır pek çok araştırmacı asallık testi için polinomsal sürede çalışabilen bir algoritma arıyorlardı ve çoğu araştırmacıya göre bu algoritma önem bakımından rahatlıkla 70'lerde geliştirilmiş P-süreli Lineer Programlama çözümü ile kıyaslanabilir.
Supersin FZ!