Çıldırmak Ya Da Depresyona Girmek: Ailecek

0
FZ
Üç farklı coğrafyadan gelen üç düşünür, üç bilim insanı. Üçünün de farklı sözcüklerle yazdıkları ama ortak konuya değindikleri bir yazı. Böylesine bir kesişimi not etmemek buraya haksızlık olurdu.

Gündüz Vassaf'ın 6 Ocak 2008, Pazar günkü yazısından bir bölümle başlayalım "21. yüzyılda çıldıranlar, çıldırmayanlar":

"Mesleğimden vazgeçmemde Hacettepe Üniversitesi Hastanesi psikiyatri polikliniğinin bekleme odasının duvarında asılı yazınının mutlaka etkisi olmuştur.

'Dünyayı değiştirmeye çalışacağına kendini değiştirmeye bak.' Nerdeyse tüm dünyada gençliğin ayaklandığı yıllardı. Düzene karşı gelen '68 kuşağının, sınırsız, savaşsız dünya özlemini belki en iyi John Lennon'un 'Imagine' adlı şarkısı özetliyordu. Sonuçta '68 kuşağı yaşlandı, düzenle bütünleşti. 'Olgunlaştı,' 'gerçekçi' oldu. 21. yüzyılın yeni kuşakları insanı çıldırtan bir dünyaya doğuyorlar. Teröre karşı verildiği söylenen savaş çıldıranları daha da çıldırtıyor. Türümüzün tarihinde zengin yoksul uçurumu bu kadar aşılmaz olmamış, zenginler servetlerini bu kadar fütursuzca sergilememiş, servet, şöhret uğruna değer yargılarımız bu denli altüst edilmemiş, ahlak bu denli umursanmamıştı.
Dinlerine sığınıp birbirlerine karşı taraf olanlar dikişleri patlamış düzene karşı çaresizliğimizin ifadesi. Psikiyatri, düzene uyumlu kişilikler kılmak sevdasından çoktan vazgeçti. İnsanları, ilaçla sakinleştiriyor, ilaçla denetliyor. Günümüzde normal olabilmek, mutlu olabilmek, patolojik bir iyimserlik ya da 'Benden sonra tufan' anlayışını gerektiriyor."

Ardından Stanford Üniversitesi'nde biyoloji ve nöroloji profesörü olan Robert Sapolsky'nin Gelecek 50 Yıl isimli kitabın "Elli Yıl Sonra Hâlâ Hüzünlü Olacak mıyız?" başlıklı bölümünde yazdıkları ile devam edelim:

"Fakat depresyon oranlarının neden artıyormuş gibi göründüğünü açıklama açısından, başlı başına kritik önem taşıyan istatistiksel bir sebep var. Bizler geçen yüzyılın sonlarında etnik toplulukların temizlenebileğini, liselerin mezbahaya çevrilebileceğini ve ABD başkanlarının aile yaşamlarının sefilce bozulabileceğini öğrendiğimiz şeffaflıktan sonra toparlanmaya çalırken, yanı başımızda çocuklarımız oturuyor. İşte size hayati iki olgu: Depresyonun görülme sıklığındaki artış en belirgin olarak geçnler ve genç yetişkinler arasında görülüyor; hayatın ilk evrelerindeki başlıca stres etkenleri yetişkinlik döneminde depresyon riskini keskinse arttırıyor. Çocukluk kişinin dışsal koşulları üzerindeki denetim gücünün erimini ve etkisini, ayrıca güvenilebilecek avuntu kaynaklarını öğrendiği dönemdir. Çocuklarımıza gittikçe daha küçük yaşlarda zehirli bir sırrı, yani dünyanın acı ve hüzünle dolu olduğunu ve bu konuda pek de yapılabilecek bir şey bulunmadığını öğrenme fırsatını vermiş bulunuyoruz. Hiçbir çocuk bu keşif karşısında kuşatıcı çemberler kurmaya bir yetişkin kadar alışık olamaz. Gösterilecek tepkilerden biri kayıtsız bir kazanım duygusu edinmek ve böylece rahat yaşamayı en iyi intikam olarak görmektir; bu eğilim başlı başına bir salgın halini almış bulunuyor. Kendi insani durumunu düşünmeyi empatiyle birleştirenler arasında daha yaygın görülen diğer tepki, kederi öğrenme eşiğini aşağıya çekmektir. Bu kederin tohumları daha şimdiden sonraki kuşa ekilmiş durumda."

Burada yazarlara hemen bir kısa ara verip bir filme bakalım: Robert Redford'un Lions for Lambs filmindeki Prof. Stephen Malley öğrencilerinden biri ile uzun ve politik bir diyaloğa girmişken karşısındaki alaycı öğrenci şöyle deyiverir:

- Önce bana bu imkanları sundular şimdi de bunları kullanıp rahat yaşadığım için vicdan azabı çekmemi istiyorlar.

Ve nihayet bu girdiyi yine bir başka önemli bilim insanının, psikoloji profesörü Mihály Csíkszentmihályi'nin Gelecek 50 Yıl isimli kitaptaki "Mutluluğun Geleceği" başlıklı yazısından bir alıntı ile bitirelim:

"Ama bazı ilginç olumsuzluklar da olabilir. Sözgelimi, mutluluğun en yaygın kabul gören tanımlarından biri, kişinin artık başka bir şeyi arzulamaması durumudur. Mutlu insanlar genelde mal mülke çok fazla değer vermez, reklam ve propagandadan daha az etkilenir, iktidar ve başarı arzusunun peşine takılmaz. Niye böyle yapsınlar ki? Zaten mutlular, öyle değil mi? Mutlu insanlardan oluşan bir toplum olasılığı, sürekli tırmanan tüketim ve asla tatmin olmayan arzu üzerine kurulu üretim sistemimizin belinden aşağı soğuk terler dökülmesine yeterli olmalıdır herhalde."

Bir gazete, iki kitap yazısı ve bir filmden ibaret dört noktayı birleştirince ortaya nasıl bir resim çıkıyor acaba?

Görüşler

0
FZ
Mihály Csíkszentmihályi'nin mutluluk tanımı aynı zamanda sanki depresyon tanımına benziyor gibi ;-)
0
Tarık
Mutluluğu, "şehirde yaşayan hedeflerine ulaşmış bir bireyle açıklamaya çalışmak" bu kadar sığ bir mutluluk tanımına neden oluyor. Benim tanıdığım nice insan için mutluluk, sorumluluk duymadan köyünde yaşadığı yerde rahat rahat yaşayıp ölmektir. Ya da yaşarken bir mezar sahibi olmak bir kimseye mutluluk vermektedir.

Bir ara Japonya' da sanırım toplu intiharlar çok modaydı. Adamlar intihar etmek için internette tanımadıkları kimselerle buluşup gruplaşıyorlardı sonrada intihar ediyorlardı. Konunun alakadar doktorları bu durumu gelişmişliğe ve artık ortada uğruna savaşacak pek fazla birşey olmamasına bağlıyorlardı.

Aynı şekilde Amerikan kültüründe' de ufoların varolmadığını düşündükleri halde garip çöl ortamlarında ufolara el feneriyle mesaj gönderme çabasındaki tombul insanları görüyorum. Para var, huzur var, sistem oturmuş yapacak tek şey heyecan aramak, mutluluğun suyunu çıkarmak vs.
Görüş belirtmek için giriş yapın...

İlgili Yazılar

Bilgi İşlem, Matematik, Kriptografi ve Kadınlar

FZ

Yer: İTÜ Fen Edebiyat Fakültesi, Mühendislik Bilimleri. Bir Doç. Dr.un odası.
Kişiler: Doc. Dr. ve bir öğrenci.
Diyalog:
Hoca: Vakti zamanında tıpkı senin gibi kriptografi ile ilgilenen bir kız vardı, bitirme projesine ben danışmanlık etmiştim. Sene 1995. Ben daha o zaman Yrd. Doçentim.

Büyük Oto Soygunu

redogre

MS'un yeni projesi ''KOD ADI: İSTANBUL ''

sundance

C-Net'in haberine göre Bill Gates, Micros~1'un yeni anında mesajlaşma yazılımı ISTANBUL'un lansmanını 8 Mart'ta San Fransisco'da yapacak.

Habere göre, birkaç aydır beta olarak denenmekte olan bu istemci Live Communications Server'ın bir parçasını oluşturmaktaymış.

Çok alametler belirdi, çoook...

Mc Donald`s gibisi yok! (Yorumsuz)

parsifal

Tarih:20 Eylül 2001 Perşembe 22:30, Yer:Odakule Mc Donald's

Önce sipariş vermek için 5 dakika bekledik. Daha sonra kasalarda kimse kalmayınca heralde kapanıyor diye düşündük. Çıkarken açık olduğunu öğrenip sipariş vermeye karar verdik.
"2 Big Mac Menü lütfen. Normal seçim."
"4.900.000 TL. Yanında ketçap, mayonez istermisiniz? 25.000 TL"(salak bir gülümseme ile)
"Siparişleri iptal edelim"...

Çocuklara Bilgisayar Projesi, Hemen Şimdi!

blue-train

"İkinci El Bilgisayarlarınızı İstiyoruz. Hemen, Şimdi" denmişti burada bir süre önce, hatırladınız mı? İkinci el bilgisayarların toplanması, ardından GNU/Linux kurularak ihtiyacı olan kesimlere ulaştırılması gibi bir fikir gerçekten de heyecan yaratmış, 1-2 gün içerisinde onlarca yorum gelmişti.

İlgili haberi okurken heyecanlananlardan ve yazılan yorumları ilgiyle takip edenlerden biri de bendim. Bir süre sonra Fazlamesai'de ortaya çıkan bu fikri, aktif olarak içinde bulunduğum ve çocuklara yönelik faaliyet gösteren bir STK olan Farklı Bireyler Eğitim ve Rehberlik Derneği'ne (Faber-Der) de sundum. Oradaki insanların da olumlu tepkisiyle birlikte bu fikrin projeye dönüşmesi fikri hız kazandı.