Evet. Java ve .Net birlikte yaşayacak ve rekabet edecekler. Günümüzde Java ile geliştirilmiş onbinlerce uygulama var ve açıktır ki Java'nın kısa vadede işletme dünyasından .Net yüzünden çıkıp gitmesi beklenemez.
Ayrıca inanıyorum ki .Net teknolojisi de epey geniş bir kitleye ulaşacak. Bunun sebebi sadece Microsoft'un ticari gücü değil, .Net mimarisi oldukça iyi bir mimari. .Net mimarisi Java camiasından bazı fikirleri alıp uyarladı ama dürüst olmak gerekirse aynı zamanda Java camiasının da taklit etmekte gecikmeyeceği birtakım akıllıca teknolojik fikirleri de ortaya koymasını bildi.
Sizce bu iyi bir şey mi?
Rekabet son kullanıcı için iyidir, sizi yenilikçi olmaya zorlar, fiyatlar düşer, vs. Samimi düşüncem şu ki Microsoft'un yarattığı rekabet Java camiasını daha da motive ediyor ve ilerlemesini sağlıyor.
Rekabet nasıl görünüyor?
Hem Java hem de .Net pek çok farklı platformu hedefliyor. Her iki teknoloji de hem cep telefonları ve PDA gibi küçük telsiz cihazlarda hem de PC ortamlarında çalışabiliyor.
Java camiası -- ve BEA -- sunucu tarafına (server side) epey yatırım yaptı. .NET uygulama sunucusu, ki gelecek yıl içinde piyasaya sürülmesi planlanıyormuş, Microsoft'un bizim yatırım yaptığımız bu alanda da rekabete hazırlandığın gösteriyor.
Bu insanları sadece şu ya da bu platformu seçmeye zorlayacak mı?
Hayır, hiç kimse Java ya da .Net arasında yekpare bir seçime gitmek zorunda değil. Aslında pek çok büyük bilgi işlem departmanı istese de bunu yapamaz çünkü her iki teknolojiyi de yoğun olarak kullanıyor olacaklar.
Ve Web servisleri bu iki farklı teknolojinin haberleşmesine izin verecek mi?
İşte tam da bu aşamada XML Web servisleri devreye giriyor. Bu teknoloji sayesinde bir kişi PC'de Visual Studio ile geliştirdiği uygulamayı cep telefonundan ya da PocketPC'den kullanıp bu uygulamanın doğrudan bir WebLogic ya da WebSphere (ya da başka bir J2EE teknolojisi) sunucu sistemi ile konuşmasını sağlayabiliyor.
Ve aynı model tersinden de düşünülebilir J2ME, J2SE gibi teknolojile için. Bunları kullanan bir istemci araç Web servisi protokollerini kullanarak .Net servisleri ile bağlantı kurabilir. Bir arada yaşamak derken kast ettiğim anahtar faktör işte bu.
Bu arada Java'yı Windows üzerinde de çalıştırabildiğinizi sakın unutmayın. Windows bugün bizim için ikinci en büyük sunucu platformu. İnsanlar HP-UX ya da diğer RISC işlemcili makinalar kadar büyük çaplı olmasa da WebLogic yazılımını Windows sunucuları üzerinde de çalıştırıyorlar. Yani Windows bir uygulama sunum ortamı olarak da epey popüler görünüyor, sadece bir uygulama geliştirme platformu olarak değil.
Yani her iki dünyayı entegre eden uygulamalar geliştirilebilir?
Elbette. Zaten bir süredir gördüğümüz kadarı ile bir kısım yazılım geliştirici istemci tarafını .Net ve sunucu tarafını da Java ile geliştiriyor. Tabii ki tek bir platform olsa işler daha kolay olur, bunu inkâr edemeyiz. Bazı özel sunucu uygulamalarında tamamen .Net ya da Java platformunda kalmak isteyebilir, uyguluma için heterojenliğin uygun olmadığını düşünebilirsiniz. O halde bugün sunucu tarafında WebLogic çalıştıran ve istemci olarak da Windows makinaları kullanan biri bunları nasıl konuşturur?
Eğer mevcut bir Visual Basic veya Visual C++ application uygulaması ise en yaygın yöntem COM teknolojisini kullanmaktır. BEA hem istemcide hem de sunucuda COM teknolojisini destekleyen bir yapıya sahiptir. Ancak eğer sıfırdan bir Visual Studio uygulaması geliştiriyorsanız o zaman takip etmeniz gereken yol Web servisleridir.
Web servisleri söz konusu olduğunda bir performans kaybı oluyor mu?
Evet. XML gerçekten de iki sistem arasında tamamen ikili sistemde (binary) kodlanmış veri değiştokuşuna kıyasla biraz daha maliyetli bir kodlama yöntemi. Hem veri boyu hem de veri işleme zamanı bakımından maliyetli. Ancak boy meselesi o kadar dert değil. Yani bir XML belgesini ZIP ile sıkıştırırsanız muhtemelen düşünebileceğiniz herhangi bir ikili kodlamadan daha az yer kaplayacaktır. Bu da demek oluyor ki bant genişliği büyük olmayan ağlar için XML belgelerinin boyu ile bir şekilde başa çıkılabilir.
Esas maliyet getiren XML belgelerinin işlenmesi. XML verisinin işlenmesi ikili sistemde kodlanmış verinin işlenmesine kıyasla nerede ise iki katı daha çok işlemci zamanı çalıyor.
Ancak aynı argümanların HTML için de geçerli olduğunu iddia edebilirim. HTML'in başarısı tam da bu gevçek kodlama nosyonundan gelmektedir. HTML ve XML, uyumsuzluğu bozmadan, ağın iki tafında da kolayca değişikli yapmanıza izin verir.
Eğer yeni ve homojen bir uygulama geliştiriyorsanız Java ya da .Net'ten birini tercih etmeniz anlamlıdır. Ancak farklı uygulamaları birbirleri ile konuşturmayı düşünüyorsanız en mantıklı yöntem XML ve web servislerinden faydalanmaktır. İşlemci zamanı bakımından biraz daha obur olmakla birlikte nihai olarak getirdikleri esneklik ve hızlı, kolay uygulama geliştirme gibi avantajlardan ötürü buna fazlası ile değdiğini söyleyebilirim.
Peki web servisleri tercuman olmaktan baska bir ise de yariyorlar mi? Yoksa asil yaratilma amaci tercumanlik mi? Iki birbiriyle konusamayan sistemi ortak bir noktada bulusturabilmek disinda da baska islevleri var mi? Bunlar yapilirken tek standart XML mi aliniyor? XML parserlar gelistirmek yerine standardizasyonla uyusmaya calismak mi daha mantikli? Yoksa inatci sirketlerin baskisi sonucu kimsenin uyusamamasi yuzunden bu parserlara zaman hacamak mi? XML`in kaybettirdigi performans ile kazandirdigi uyumluluk tradeoff`u su anda nasil olculebiliyor.
Cok uctum galiba... Bi ton soru. Tartisalim...