Hani hep derler ya en iyi okul hayat okuludur diye sanırım bunu en yoğun ve en güzel yaşayanlardan biri de benim.
Bilgisayarla tanışmam yaklaşık 1.5 - 2 yıl oluyor ondan önce bilgisayara şeytan icadı diye bakardım çünkü hiç bir şey anlamıyordum arkadaşımın bilgisayarı vardı onlara gider Fifa97 oynardık ve vay anasını nasıl oyun yapmışlar diye ağzımın suyu akardı.
Daha sonraları mahalleden bir abi ve 3 arkadaşı Beşiktaş'ta internet cafe açtılar
Serdar abi Allah rahmet eylesin benim cafe de işe başlamamı istedi. Bende böylelikle DNF (Duke Nukem Forever)internet cafe camiasına katılmış oldum işte hayat okulu o anda başlamış oldu benim için.
işteki ilk günümü hatırlıyorumda sabah gidip bilgisayarları açıyordum bastım power tuşuna açılırken dos sesinden korkup bilgisayarı kapamıştım :))
DNF de gördüğüm insanların birbirlerine olan saygı sevgileri gerçekten beni çok etkilemişti.DNF kapanalı yaklaşık 1 yıl oldu ben ise hala onlarlayım hepsi bana kardeşleri gibi davranır çoğu zamanımızı birlikte geçiririz. Sanırım hayatımın son 3 yılındaki en güzel olay bu insanlarla tanışmaktı. Şu anda bilgisayar konusunda bir şeyler biliyorsam bu onlar sayesindedir belki bildiklerim şu an devede kulak ama bir iki yıl öncesine göre bayağı bişeyler öğrendiğim kesin.
Öğrendiklerimi bu kişilere yani Kıvılcım , Boran ,Ahmet ve Emre'ye borçluyum.
Bu yazıyı sadece onlara teşekkür etmek için yazdım
Tabiki en büyük teşşekürü Serdar abi nam-ı diyar Elendil hak ediyor.
Teşekkürler Elendil
Nur içinde yat :(
fatih