Bir etkinlik daha bitti. Daha doğrusu iki etkinlik bitti. İstanbul Bilgi Üniversitesi olarak 2003 yılında başlattığımız ve bir gelenek haline getirdiğimiz, yurtiçinden ve yurtdışından özgür yazılımla ilgili değerli konukları ağırladığımız
Özgür Yazılım ve Açık Kaynak Günleri 2009 ve 8. Linux Şenliği etkinliklerinin ardından görsel ve işitsel materyal desteği ile kısa kısa notlar geçelim, "video isteriz!" diye haykıran, ilim irfan ateşi ile bağrı yanan heveslileri de bir nebze tatmin edelim istedik. Sürç-ü lisan eylersek yahut Hay Definişın (Yüksek Tanım) videoların Flashlanmış, aklanmış paklanmış ele avuca gelir haliyle bir rahatsızlık yaratırsak affola...
Etkinliğin esaslı konuklarından Douglas Crockford ile başlayalım, aşağıda da göreceğiniz gibi kendisi gayet güzel İngilizce konuşmanın ötesinde harikulade JavaScript kodu yazan, bu becerisini şimdilik Yahoo'nun hizmetine sunan hacker bir şahsiyet. Web tarayıcısı olarak Firefox kullanıyor, NoScript extension'ı ile kendi yazdığı haricinde hiçbir JS kodunu çalıştırmıyor,
jslint gibi araçlarla kalbinizi kırmayı seviyor. Ayrıca şu kritik soruyu sorduğunu duyduğum tek insan: "Tamam JavaScript en sevdiğiniz dil olmayabilir ama Document Object Model gibi bir şey ile uğraşırken acaba favori diliniz size ne kadar yardımcı olacaktı?"
Sağolsunlar, her türlü lojistik hazırlığı yapmışlardı. Yer olarak seçtikleri alan da oldukça makul ve rahattı. Hatta, Bilgi'den alışık olduğumuz bir kampüs havası da yok değildi. Belki de Google'ın getirdiği akademi ve iş dünyası sinerjisinin diğer firmalar tarafından da desteklenmesinin bir örneği olarak yapılmış bir şey. Kısaca organizasyonda altyapı açısından hiçbir eksiklik hissedilmiyordu. Mehmet Üner'e ve diğer emeği geçen herkese bu açıdan çok çok teşekkürler.
Juri üyeleri olarak, birbirini yüzyüze görmemiş olanlarımız (herkes herkesi tanıyor malum) yüzyüze tanıştılar.
Ardından bir bekleyiş başladı. Hacker'ı beklerken modundaydık. Acaba kimse gelmezse, ya da "ulan yirmi kişi onaylattı, nasıl gelmezler" ve "yahu koskoca -pardon- miniminnacık netbook veriyoruz, yine de niye gelmezler"e kadar birsürü şey konuşuldu.
Sonunda Godot geldi, kendisi Ankara'dan gelen bir lise öğrencisi suretinde bize gözüktü. (okulu kırmış olma ihtimali olduğundan burada ismini açık etmeyeceğiz :).Açıkcası çok da mutlu olduk, bir tek kişi bile katılsa yarışmaya verecez bu netbooku modundaydık.
Etkinliğin hain planlamacısı (mastermind) Huzeyfe, senaryo üstünde son dakika değişiklikleri yaptı bir kaç tane.
Sonra iki kişi daha geldi falan derken altı ekiplik bir grupla çalışmalar başladı.
Onlar penetrasyon testi yaparken tecrübesiz olabilirdi, ama biz juri, penetrasyon testi senaryosu hazırlamanın da ne kadar zor bir şey olduğunu birfiil gördük. Yaptığınız senaryonun hiçbir şekilde patlatılamaz olmasından, gelecek olan insanların bilgi seviyelerine göre, herkesin oradan bir şeyler başardım hissiyle ayrılmasına imkan tanıyacak kadar geniş olmasına kadar çok çeşitli şeyleri düşünmek planlamak gerekiyordu.
Bir taraftan da, arkadaşlarımızın hazırladığı oldukça doyurucu seminerler verildi. Bu seminerlere olan ilgi de beklenenin (en azından benim beklediğimin) kat be kat üstündeydi.
Günün sonunda herne kadar yarışmanın bir tek birincisi olsa da, sanırım herkes kazanmış hissiyle mekandan ayrıldı. Zira, konuşulan konular, kurulan sohbetler çok güzeldi.
Resimler için Mehmet Üner'in bloguna bakabilirsiniz.
http://mehmetuner1.spaces.live.com/blog/cns!5923FBE8B9F30C1A!921.entry