Nihayet Aranofsky'nin 2000'in sonlarında çektiği
Requiem
For A Dream,
ifistanbul kapsamında görücüye
çıktı. Aslında sinema dünyasını biraz takip edenler hatırlayacaklar ki ortamın
ahalisi 1998'deki "
Pi"
den sonra Aranofsky'nin nasıl bir film yapacağını merak ediyordu. Sonuçta ortaya
çıkan, seyredeni açıkça rahatsız eden, detaylarına aşırı önem verilmiş, özellikle
Ellen Burstyn'in (Sara) üstün oyunculuğu ile bezeli postmodern bi trajedi. Aranofsky,
çizdiği tablonun içinde büyük bir trajedi olacağını en baştan koklatmasına rağmen
filmde tüm gidişat finalde kopuyor. Filmin Soundtrack'i Clint Mansell imzalı.
Yaylılar
Kronos Quartet...Bence son
zamanların en çarpıcı filmlerinden biri. Ayrıca filmin
hi-res
tarafından geliştirilen
web projesi
de görülmeye değer.
Genelde çok övülen filmlere pek fazla ısınamasam da (ki bu galiba fazla beklentiden kaynaklanıyor) sinemadan çıkışta, kendimi, buğulu bir ses tonuyla "remember, remember, the fifth of November" diye sayıklarken buldum (ki bu filmin en büyük yan etkisi). Film başlı başına bir "Project Mayhem" vak'ası. Velhasıl, gidilmesi görülmesi gereken bir film. Burada değinmeden geçemeyeceğim ama Natalie Portman'ı da özel olarak belirtmek isterim (evet evet evrimimi daha tamamlayamadım).