Herşey atom çekirdeğinin parçalanmasıyla başladı. Böylece daha YÜKSEK enerji üretmenin kapıları açıldı.
Sonra aynı durum Linux, UNIX dağıtımlarının çekirdeklerinde karşımıza çıktı. Çekirdeği derleyip (parçalayıp) daha YÜKSEK performans elde etmek. Bazı sürümler Mandrake gibi 586 mimarisine göre derlenmiş yapılarıyla bu işe adım attı. Debian, FreeBSD gibi "çevreci"ler ise sistem kararlılığı önemli deyip bu varsayılan sürüm olarak çekirdek derlenmesine henüz uzak bakıyorlar. Bu iki düşünce arasında ulusal bir tercih yapıp sonradan çekirdek derlemek isteyenler için güzel bir
makale.
uzun zamandir bu kadar sevinmemistim, hayir sevinmistim 10.2 duyruldugunda da ayni derecede sevinmistim, aslinda her versiyon aciklandiklarinda seviniyorum eki eki eki..
alper.